Rozpoznawanie zapalenia pęcherza u dziecka: specyfika objawów zależna od wieku
Rozpoznawanie zapalenia pęcherza u dziecka objawy stanowi duże wyzwanie. Objawy często bywają niespecyficzne. Małe dzieci nie potrafią werbalizować swoich dolegliwości. Rodzic musi być wyczulony na subtelne zmiany w zachowaniu. Niespecyficzne objawy łatwo pomylić z przeziębieniem. Ocena bólu u niemowlęcia jest bardzo trudna. Dlatego wczesna diagnoza wymaga dużej uwagi. Zapalenie pęcherza charakteryzuje się niespecyficznymi objawami u niemowląt. Ignorowanie niespecyficznych objawów u małych dzieci może opóźnić diagnozę i prowadzić do poważnych powikłań, w tym trwałego uszkodzenia nerek. U niemowląt i małych dzieci (do 2 lat) objawy zapalenia pęcherza u niemowlaka są zwykle niespecyficzne. Do typowych sygnałów zalicza się gorączka. Niemowlę wykazuje drażliwość przy ZUM. Pediatra powinien rozważyć ZUM przy utrzymującej się gorączce. Dziecko może być apatyczne lub nadmiernie drażliwe. Często obserwuje się zmniejszony apetyt. Występują również wymioty i biegunka. Brak przyrostu masy ciała to kolejny niepokojący symptom. Na przykład, noworodek z gorączką powyżej 38°C o nieznanym pochodzeniu wymaga pilnej diagnostyki. U dzieci poniżej 2 roku życia gorączka powyżej 38°C, utrzymująca się dłużej niż 48 godzin, wymaga natychmiastowego kontaktu z lekarzem. U starszych dzieci (powyżej 2 lat) zapalenie pęcherza objawy u dzieci stają się bardziej specyficzne. Dziecko potrafi już precyzyjnie określić swoje dolegliwości. Starsze dziecko odczuwa pieczenie podczas mikcji. Typowe objawy obejmują ból i pieczenie przy oddawaniu moczu. Częstomocz jest również częstym symptomem. Ponadto, dziecko może odczuwać ból w podbrzuszu. Ból w dolnej części pleców także wskazuje na infekcję. Zmiany w wyglądzie i zapachu moczu są widoczne. Nocne oddawanie moczu, czyli wtórne moczenie, może się pojawić. Na przykład, 5-letnie dziecko zgłaszające ból podczas oddawania moczu ułatwia diagnozę. Starsze dziecko może wskazywać na konkretny ból, co ułatwia diagnozę. Zapalenie pęcherza u chłopca występuje rzadziej niż u dziewczynek. Jednak każdy przypadek wymaga dokładnej diagnostyki. Często wiąże się to z wadami wrodzonymi układu moczowego. Zapalenie pęcherza i biegunka to niespecyficzny objaw. Występuje on szczególnie u młodszych dzieci. Może maskować zakażenie układu moczowego (ZUM). Na przykład, chłopiec z gorączką i wymiotami bez innych objawów dyzurycznych wymaga uwagi. Każdy przypadek ZUM u chłopca musi być dokładnie zdiagnozowany pod kątem wad anatomicznych. Pamiętaj, że brak bólu nie oznacza zdrowia; subtelne sygnały mogą być początkiem poważnych problemów. Oto objawy zapalenia pęcherza w zależności od wieku:- Gorączka powyżej 38°C bez innej wyraźnej przyczyny sygnalizuje infekcję.
- Zmiana zachowania, apatia lub nadmierna drażliwość dziecka.
- Brak apetytu i niechęć do jedzenia, co wpływa na rozwój.
- Wymioty i biegunka, często występujące razem.
- Brak przyrostu masy ciała lub jej utrata u objawy zapalenia pęcherza u niemowlaka.
- Ból i pieczenie podczas mikcji, co wskazuje na infekcję.
- Częstomocz i nagłe parcie na pęcherz, utrudniające codzienne funkcjonowanie.
- Ból w podbrzuszu lub dolnej części pleców, który może być intensywny.
- Zmiana koloru lub zapachu moczu, świadcząca o stanie zapalnym.
- Wtórne moczenie nocne, gdy zapalenie pęcherza u dwulatka lub starszego dziecka.
- Mocz zabarwiony krwią, wymagający natychmiastowej interwencji.
Czy biegunka zawsze oznacza zapalenie pęcherza u dziecka?
Biegunka, podobnie jak wymioty, może być niespecyficznym objawem zapalenia pęcherza u dziecka objawy, szczególnie u niemowląt i małych dzieci. Nie jest to objaw bezpośrednio związany z układem moczowym, ale może towarzyszyć ogólnoustrojowej reakcji na infekcję. W takim przypadku, jeśli występuje gorączka i inne niepokojące sygnały, należy skonsultować się z lekarzem w celu wykluczenia ZUM. Biegunka sama w sobie może mieć wiele przyczyn, dlatego ważna jest kompleksowa ocena stanu zdrowia dziecka i wykluczenie innych schorzeń.
Jakie są główne różnice w objawach zapalenia pęcherza u niemowlaka a u starszego dziecka?
U objawy zapalenia pęcherza u niemowlaka są zazwyczaj niespecyficzne, takie jak gorączka, drażliwość, brak apetytu, wymioty, czy brak przyrostu masy ciała. Niemowlę nie potrafi wskazać miejsca bólu. Natomiast u starszych dzieci, które potrafią komunikować swoje dolegliwości, objawy są bardziej typowe i obejmują ból i pieczenie podczas oddawania moczu, częstomocz, ból w podbrzuszu lub plecach. Różnica wynika z dojrzałości układu nerwowego i zdolności do precyzyjnego lokalizowania bólu oraz werbalizacji dolegliwości.
Co zrobić, gdy zapalenie pęcherza u chłopca objawia się tylko gorączką?
Gorączka bez innych wyraźnych objawów jest częstym, niespecyficznym sygnałem infekcji u małych dzieci, w tym zapalenia pęcherza u chłopca. Jeśli gorączka (powyżej 38°C) utrzymuje się dłużej niż 48 godzin i nie ma innej oczywistej przyczyny, konieczna jest pilna konsultacja lekarska. Lekarz powinien zlecić badanie ogólne moczu i posiew, aby wykluczyć zakażenie układu moczowego. U chłopców ZUM jest mniej powszechne, ale często wskazuje na potencjalne wady anatomiczne, dlatego diagnostyka jest szczególnie ważna i wymaga specjalistycznej oceny.
U najmłodszych pacjentów obserwuje się nieswoiste objawy kliniczne o różnym nasileniu, przez co rozpoznanie zapalenia pęcherza u noworodków i małych dzieci jest znacząco utrudnione. – Mgr Karolina Hejnar
Drobny dyskomfort może być początkiem dużych kłopotów. – Dominika Najda, WP abcZdrowie
- Monitoruj dokładnie zachowanie i temperaturę ciała dziecka, zwłaszcza u niemowląt i małych dzieci.
- Zwracaj uwagę na wszelkie zmiany w wyglądzie i zapachu moczu, nawet jeśli dziecko nie zgłasza bólu.
- W przypadku gorączki o nieznanym pochodzeniu u dzieci poniżej 2 lat, natychmiast skonsultuj się z lekarzem, aby wykluczyć ZUM.
- Dokumentuj objawy i ich nasilenie, aby ułatwić lekarzowi postawienie diagnozy.
Przyczyny i czynniki ryzyka zapalenia pęcherza u dzieci: zrozumienie źródeł infekcji
Zapalenie pęcherza u dzieci wywołują różnorodne czynniki. Obejmują one zakażenia bakteryjne i zaburzenia anatomiczne. Niestety, nieprzestrzeganie zasad higieny też ma wpływ. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla skutecznej profilaktyki. W tej sekcji wyjaśnimy, jak różne aspekty przyczyniają się do powstawania infekcji. Najczęstszą przyczyną przyczyny zapalenia pęcherza u dzieci są bakterie. Głównie odpowiada za to pałeczka okrężnicy, Escherichia coli. Bakteria Escherichia coli powoduje zapalenie pęcherza. Wywołuje ona 80-90% przypadków ZUM. Rzadziej infekcje powodują Proteus, Klebsiella czy Enterobacter. Bakterie te mogą przedostać się z odbytu do cewki moczowej. Jest to szczególnie częste u dziewczynek. Zakażenie zazwyczaj zaczyna się od cewki moczowej. Nieleczone może rozprzestrzeniać się na moczowody i nerki. Proteus jest patogenem, który również może wywoływać ZUM. Wady anatomiczne i zaburzenia funkcjonalne znacząco zwiększają ryzyko infekcji. Wady anatomiczne zwiększają ryzyko ZUM. U zapalenie pęcherza u chłopca często wskazują na wrodzone wady. Przykładem jest przerost błony śluzowej cewki moczowej. Inna wada to refluks pęcherzowo-moczowodowy. Zaburzenia funkcjonalne obejmują niepełne opróżnianie pęcherza. Należą do nich także wstrzymywanie moczu. Zalegający mocz stwarza dogodne warunki do namnażania bakterii. Szczególnie chłopiec z nawracającymi ZUM powinien zostać zdiagnozowany. Może to wskazywać na wadę w układzie moczowym. Higiena, styl życia i czynniki środowiskowe odgrywają ważną rolę. Nieprawidłowa higiena okolic intymnych sprzyja infekcjom. Niedostateczne mycie lub niewłaściwy kierunek podcierania są problemem. Zaparcia wywierają nacisk na pęcherz, utrudniając jego opróżnianie. Niedostateczne nawodnienie sprzyja namnażaniu bakterii. Rzadkie oddawanie moczu także zwiększa ryzyko. Podrażnienia chemiczne, takie jak perfumowane mydła, mogą podrażniać cewkę. Potoczne określenie „przeziębiony pęcherz” to niemedyczne określenie ZUM. Występuje ono po wychłodzeniu organizmu. Na przykład, dziewczynka z podrażnieniem od środków do kąpieli jest narażona. Niewłaściwa higiena prowadzi do infekcji. Oto kluczowe czynniki ryzyka ZUM u dzieci:- Niewłaściwa higiena okolic intymnych, zwłaszcza u dziewczynek.
- Wrodzone wady anatomiczne układu moczowego, wymagające diagnostyki.
- Zaburzenia funkcjonalne pęcherza moczowego, takie jak niepełne opróżnianie.
- Zaparcia i nieregularne wypróżnienia, wywierające nacisk na pęcherz.
- Cewnikowanie pęcherza moczowego, które może wprowadzić bakterie.
- Niedostateczne nawodnienie organizmu, sprzyjające namnażaniu bakterii.
- Zmiany hormonalne u dziewczynek, wpływające na pH.
- Escherichia coli (najczęściej, 80-90% przypadków).
- Proteus (rzadziej).
- Klebsiella (również rzadziej).
- Enterobacter (sporadycznie).
- Enterococcus species (rzadziej).
| Czynnik Ryzyka | Grupa Wiekowa | Uwagi |
|---|---|---|
| Wady anatomiczne | Niemowlęta i starsze dzieci | Częściej u chłopców, wymagają pogłębionej diagnostyki. |
| Niewłaściwa higiena | Wszystkie grupy wiekowe | Szczególnie u dziewczynek ze względu na anatomię. |
| Zaparcia | Wszystkie grupy wiekowe | Zalegające masy kałowe utrudniają opróżnianie pęcherza. |
| Cewnikowanie | Wszystkie grupy wiekowe | Zabiegi medyczne zwiększają ryzyko zakażenia. |
| Przeziębienie | Wszystkie grupy wiekowe | Wychłodzenie sprzyja obniżeniu odporności. |
Wpływ czynników ryzyka na rozwój zapalenia pęcherza u dzieci może się różnić. Zależy to od indywidualnych predyspozycji dziecka i środowiska, w którym żyje. Niektóre czynniki, takie jak wady anatomiczne, są uniwersalne i występują niezależnie od wieku. Inne, jak niewłaściwa higiena czy zaparcia, mogą mieć zmienne nasilenie. Ważne jest, aby monitorować wszystkie potencjalne zagrożenia.
Czy "przeziębiony pęcherz" u dziecka to prawdziwa choroba?
Potoczne określenie "przeziębiony pęcherz" u dziecka odnosi się do zapalenia narządu wynikającego z narażenia na zimno, wilgoć lub długotrwałe przebywanie w chłodnym środowisku. Medycznie jest to jednak niemedyczne określenie zapalenia układu moczowego, które zazwyczaj jest wywołane zakażeniem bakteryjnym, najczęściej przez Escherichia coli. Chłodzenie sprzyja obniżeniu odporności miejscowej, co może ułatwić bakteriom namnażanie się. Dlatego, mimo że samo zimno nie jest bezpośrednią przyczyną, może być czynnikiem sprzyjającym infekcji, osłabiając naturalne mechanizmy obronne organizmu.
Dlaczego dziewczynki są bardziej narażone na zapalenie pęcherza niż chłopcy?
Dziewczynki są bardziej podatne na zapalenie pęcherza u dziecka objawy niż chłopcy ze względu na różnice anatomiczne. Mają krótszą cewkę moczową, a jej ujście jest położone bliżej odbytu. To ułatwia bakteriom, takim jak Escherichia coli, przedostanie się z okolic odbytu do dróg moczowych. U chłopców ZUM jest rzadsze i często, zwłaszcza u zapalenie pęcherza u chłopca, może wskazywać na wady wrodzone układu moczowego, które wymagają dalszej diagnostyki i interwencji specjalistycznej.
Zapalenie błony śluzowej pęcherza najczęściej jest spowodowane infekcją bakteryjną rozwijającą się w wyniku przedostania się drobnoustrojów w głąb fizjologicznie jałowych dróg moczowych. – Mgr Karolina Hejnar
Głównym czynnikiem wywołującym ZUM jest bakteria Escherichia coli (E. coli). E. coli normalnie występuje w jelitach, ale może stać się chorobotwórcza, zwłaszcza ze względu na bliskość odbytu i cewki moczowej. – Redakcja lekarzebezkolejki.pl
- Zadbaj o prawidłową higienę okolic intymnych dziecka. Ucz je właściwych nawyków (podcieranie od przodu do tyłu).
- Zapewnij dziecku odpowiednie nawodnienie. Mocz powinien być regularnie wypłukiwany, co zmniejsza stężenie bakterii.
- Monitoruj regularność wypróżnień i zapobiegaj zaparciom. Zaparcia mogą wywierać nacisk na pęcherz.
- Wybieraj przewiewną bieliznę z naturalnych materiałów. Zapewnia ona odpowiednią cyrkulację powietrza i unika wilgoci.
Kompleksowe podejście do diagnozy, leczenia i profilaktyki zapalenia pęcherza u dzieci
Zarządzanie zapaleniem pęcherza u dziecka objawy wymaga kompleksowego podejścia. Obejmuje ono diagnostykę, skuteczne leczenie oraz profilaktykę nawrotów. W tej sekcji przedstawimy niezbędne badania laboratoryjne. Omówimy także zasady prawidłowego pobierania próbek. Skupimy się na antybiotykoterapii i domowych sposobach. Przedstawimy kluczowe zasady profilaktyki. Podkreślimy znaczenie kontroli po leczeniu. Diagnostyka diagnoza zapalenia pęcherza u dzieci rozpoczyna się od wizyty u pediatry. Lekarz przeprowadza badanie fizykalne i zbiera wywiad. W pierwszej kolejności pediatra zleca posiew moczu. Kluczowe badania to ogólne badanie moczu i posiew moczu z antybiogramem. Ogólne badanie moczu sprawdza leukocyty i azotyny. Posiew moczu identyfikuje bakterie i ich wrażliwość. Prawidłowe pobranie próbki jest niezwykle ważne. Wymaga dokładnego umycia krocza. Należy pobrać środkowy strumień moczu. Próbkę umieszcza się w jałowym pojemniku. Następnie dostarcza się ją szybko do laboratorium. Na przykład, pobranie moczu u zapalenie pęcherza u niemowlaka bez użycia woreczka jest preferowane. Woreczki często są zanieczyszczone. Leczenie leczenie zapalenia pęcherza u dzieci opiera się na antybiotykoterapii. Wybór antybiotyku następuje na podstawie antybiogramu. Kuracja zazwyczaj trwa od 3 do 5 dni. Kluczowe jest dokończenie całej kuracji. Nie należy przerywać jej, nawet po ustąpieniu objawów. Antybiotyki eliminują bakterie, co jest celem leczenia. Leki przeciwbólowe, takie jak paracetamol czy ibuprofen, łagodzą ból. Obniżają też gorączkę. Dzieci poniżej 6 miesiąca życia z objawami ZUM wymagają hospitalizacji. Leczenie odbywa się wtedy antybiotykoterapią dożylną. Na przykład, dziecko z gorączką i wymiotami może potrzebować leczenia szpitalnego. Uniemożliwia to leczenie doustne. Domowe sposoby wspierają leczenie, ale nie zastąpią lekarza. Domowe sposoby zapalenie pęcherza obejmują zwiększenie podaży płynów. Ciepłe okłady na podbrzusze łagodzą ból. Nasiadówki ziołowe z rumianku lub nagietka działają kojąco. Sok z żurawiny wspiera układ moczowy. Pomaga on w profilaktyce nawrotów. Jednakże, zawsze konsultuj takie metody z lekarzem. Profilaktyka ZUM u dzieci jest bardzo ważna. Obejmuje prawidłową higienę i regularne oddawanie moczu. Należy unikać zaparć i dbać o odpowiedni ubiór. Odpowiednie nawodnienie organizmu jest kluczowe. Częsta zmiana pieluch u zapalenie pęcherza u dwulatka pomaga zapobiegać infekcjom. Kontrolne badanie moczu po zakończeniu antybiotykoterapii jest obowiązkowe. Upewnia ono, że infekcja została całkowicie wyleczona. Nawracające zapalenie pęcherza u dzieci wymaga pogłębionej diagnostyki. Dwa zakażenia górnych dróg moczowych lub trzy dolnych to sygnał alarmowy. W takich przypadkach konieczne jest skierowanie do nefrologa dziecięcego. Nefrolog zleci dalsze badania, takie jak USG jamy brzusznej. Scyntygrafia nerkowa może być również potrzebna. Dlatego nawracające ZUM wymaga konsultacji nefrologicznej. Na przykład, dziecko z historią trzech infekcji w roku powinno mieć rozszerzoną diagnostykę. Kroki diagnostyczne:- Konsultacja z pediatrą i dokładny wywiad medyczny. Lekarz zleca badania.
- Pobranie próbki moczu do badania ogólnego i posiewu.
- Ocena wyników badań laboratoryjnych, w tym leukocytów i azotynów.
- Wdrożenie leczenia empirycznego lub celowanego, opartego na antybiogramie.
- Monitorowanie odpowiedzi na leczenie i stanu klinicznego dziecka.
- Zwiększ podaż płynów, aby wypłukać bakterie z dróg moczowych.
- Stosuj ciepłe okłady na podbrzusze dla złagodzenia bólu i dyskomfortu. Ciepłe okłady łagodzą ból.
- Wykorzystaj nasiadówki w naparach ziołowych (rumianek, nagietek) o działaniu przeciwzapalnym.
- Podawaj sok z żurawiny, który utrudnia bakteriom przyleganie do ścianek pęcherza.
- Zadbaj o odpowiednią higienę intymną, używając łagodnych środków.
- Stosuj luźną, przewiewną bieliznę, najlepiej bawełnianą.
- Zadbaj o prawidłową higienę okolic intymnych. Ucz właściwych nawyków (podcieranie od przodu do tyłu). Higiena zapobiega infekcjom.
- Zachęcaj do regularnego opróżniania pęcherza. Unikaj wstrzymywania moczu.
- Monitoruj i lecz zaparcia, aby nie obciążać pęcherza.
- Zapewnij dziecku odpowiednie nawodnienie. Regularne picie wody pomaga wypłukiwać bakterie.
- Wybieraj przewiewną bieliznę z naturalnych materiałów.
- Unikaj drażniących środków do kąpieli i perfumowanych mydeł.
- Często zmieniaj pieluchy u małych dzieci.
| Wiek Dziecka | Czas Leczenia | Uwagi |
|---|---|---|
| Poniżej 6 miesięcy | Hospitalizacja (dożylnie) | Zawsze w warunkach szpitalnych, często dłużej niż 5 dni. |
| 6 miesięcy - 3 lata | 5-7 dni (doustnie) | Leczenie ambulatoryjne, pod ścisłą kontrolą pediatry. |
| Powyżej 3 lat | 3-5 dni (doustnie) | Może być krótsze, w zależności od antybiogramu i objawów. |
Podane czasy leczenia antybiotykiem są orientacyjne. Zawsze należy stosować się do indywidualnych zaleceń lekarza. Leczenie może być modyfikowane. Zależy to od ciężkości infekcji i odpowiedzi na antybiotyki. W niektórych przypadkach, zwłaszcza przy powikłaniach lub nawrotach, kuracja może zostać wydłużona. Decyzję podejmuje lekarz prowadzący.
Jak prawidłowo pobrać mocz do badania od niemowlaka?
Prawidłowe pobranie moczu od zapalenie pęcherza u niemowlaka jest kluczowe dla wiarygodności wyników. Przed pobraniem należy dokładnie umyć okolice intymne dziecka ciepłą wodą z delikatnym mydłem, a następnie osuszyć. Najlepiej zbierać mocz do jałowego pojemnika z tzw. 'środkowego strumienia' – czyli nie z pierwszej porcji moczu. Należy unikać woreczków na mocz, ponieważ często są zanieczyszczone i dają fałszywe wyniki. Próbkę trzeba dostarczyć do laboratorium jak najszybciej, najlepiej w ciągu 1-2 godzin, lub przechowywać w lodówce do 4 godzin w temperaturze chłodniczej.
Czy sok z żurawiny jest skuteczny w leczeniu zapalenia pęcherza u dzieci?
Sok z żurawiny jest często polecany jako środek wspomagający w profilaktyce i leczeniu zapalenia pęcherza objawy u dzieci, zwłaszcza w przypadku nawracających infekcji. Zawiera proantocyjanidyny, które utrudniają bakteriom Escherichia coli przyleganie do ścianek dróg moczowych. Ważne jest jednak, aby wybierać soki niesłodzone i pamiętać, że żurawina nie zastąpi antybiotykoterapii w przypadku aktywnej infekcji. Jest to raczej element wsparcia i profilaktyki, który powinien być stosowany po konsultacji z lekarzem i jako dodatek do głównego leczenia.
Kiedy konieczna jest hospitalizacja dziecka z zapaleniem pęcherza?
Hospitalizacja jest zazwyczaj konieczna dla dzieci poniżej 6. miesiąca życia z objawami zapalenia pęcherza u dziecka objawy, ponieważ wymagają one antybiotykoterapii dożylnej i ścisłego monitorowania. Ponadto, starsze dzieci mogą wymagać hospitalizacji w przypadku ciężkiego przebiegu infekcji, odwodnienia, niemożności przyjmowania leków doustnie, podejrzenia sepsy lub braku poprawy po leczeniu ambulatoryjnym. Decyzję o hospitalizacji zawsze podejmuje lekarz na podstawie stanu klinicznego dziecka, wyników badań i ogólnej oceny ryzyka.
Leczenie zapalenia pęcherza moczowego u dzieci koncentruje się na przywróceniu jałowości dróg moczowych, złagodzeniu objawów oraz zapobieganiu nawrotom choroby. – Mgr Karolina Hejnar
Domowe sposoby na zapalenie pęcherza u dzieci mogą pomóc w walce z dokuczliwymi objawami i wspierać leczenie, lecz nigdy nie zastąpią one wizyty u lekarza. – Mgr Karolina Hejnar
– Żeby do tego nie dopuścić, trzeba zacząć leczenie jak najszybciej. Czekanie, aż samo przejdzie, jest w tym przypadku wyjątkowo ryzykowne – stwierdza dr Lilianna Baran, pediatra-neonatolog z I Kliniki Ginekologii i Położnictwa we Wrocławiu.
- Zawsze stosuj się do zaleceń lekarza. Dotyczą one dawkowania i czasu trwania leczenia antybiotykami.
- Zwiększ podaż płynów u dziecka w trakcie infekcji. Wspomaga to wypłukiwanie bakterii z układu moczowego.
- W przypadku nawracających infekcji dróg moczowych, skonsultuj się z nefrologiem dziecięcym. Służy to dalszej diagnostyce i ustaleniu indywidualnego planu profilaktyki.
- Dbaj o prawidłową higienę intymną dziecka. Ucz je prawidłowych nawyków mikcji i podcierania.
Należy również pamiętać o dokumentach. Skierowanie na badanie ogólne moczu jest podstawą. Skierowanie na posiew moczu z antybiogramem również jest ważne. Karta informacyjna leczenia szpitalnego jest potrzebna, jeśli hospitalizacja była konieczna. Wyniki USG jamy brzusznej są ważne w przypadku nawracających ZUM. Standardy leczenia zakażeń układu moczowego u dzieci (wytyczne Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej) regulują postępowanie. Nie należy przerywać antybiotykoterapii, nawet jeśli objawy ustąpią, aby zapobiec nawrotom infekcji i rozwojowi lekooporności bakterii.
